Άρθρα
Σύκα
Συντάχθηκε απο τον/την Hlianna
Από τα αρχαιότερα ελληνικά φρούτα, τα άγρια και τα καλλιεργημένα σύκα φυτρώνουν σε όλη την Ελλάδα, ευδοκιμούν όμως ιδίως στο Αιγαίο. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η
αρχική προέλευση του σύκου ήταν από την Καρία στην Μικρά Ασία, εξού και η επιστημονική του ονομασία (caricus).
Στην αρχαιότητα η συκή συνδεόταν με τη λατρεία του Διονύσου, της Δήμητρας αλλά και των Πυθαγορείων. Τα αττικά σύκα ήταν περιζήτητα. Σύμφωνα με τον Αιλιανό, αποτελούσαν το δείπνο των Αθηναίων. Τις ισχάδες ή ασκάδες (κατά τον Κοραή, τα φουρνιστά ήταν τα καπύρια σύκα), τα ξερά σύκα, τα επαινούσαν ο Αριστοφάνης και ο Φερεκράτης. Η εξαγωγή τους εκτός Αττικής απαγορευόταν και οι επ' αμοιβή καταγγέλλοντες τους κλέπτοντες και εξάγοντες σύκα ονομάζονταν συκοφάντες.
Φρέσκα ξετρελαίνουν τους πάντες, στην εποχή τους στα τέλη του καλοκαιριού. Υπάρχουν δεκάδες, εάν όχι εκατοντάδες, τοπικές άγριες ποικιλίες και ανοιχτόχρωμων και σκουρόχρωμων σύκων, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες τα πιο σημαντικά εμπορικά έχουν υπερισχύσει των τοπικών ποικιλιών. Ορισμένες ασυνήθιστες ποικιλίες μπορούμε ακόμα να βρούμε στα νησιά του Αιγαίου, ιδίως στην Τήνο και τη Νίσυρο. Στην Τζια, υπάρχουν δύο ακόμα σημαντικές παραδοσιακές ποικιλίες: η ποικιλία Ορνός, που είναι άγρια και χρησιμοποιείται κατά βάση σε γλυκά του κουταλιού και η ποικιλία Αμπουρκούνα, η οποία βγάζει νοστιμότατα επιτραπέζια σύκα.
Σε όλα τα νησιά τα σύκα αποξηραίνονται και αποτελούν σημαντική τροφή το χειμώνα. Ένα ιδιαίτερο γλύκισμα που συναντάμε σε πάρα πολλά νησιά είναι οι παστελαριές. Στην Τήνο, οι παστελαριές είναι μακρόστενες και καλυμμένες με σουσάμι, καρύδια και κανέλα και αυτή είναι μία από τις πολλές παραλλαγές του γλυκίσματος αυτού.
Τα σύκα ξεραίνονται στον ήλιο στα τέλη του καλοκαιριού, στις κεραμοσκεπές, σε σήτες στις αυλές, πάνω σε παλιούς σουμιέδες από κρεβάτια και σε μεγάλες πέτρινες πλάκες. Αρωματίζονται με βότανα και ξηρούς καρπούς. Στα Δωδεκάνησα υπάρχουν ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες παραλλαγές. Για παράδειγμα στη Ρόδο αρωματίζονται με φασκόμηλο, στη Νίσυρο με βασιλικό και φύλλα δάφνης, στην Κάσο με μυρτιά, γαρίφαλα και κανέλλα. Στη Ρόδο, μια παλιά συνταγή για αποξηραμένα σύκα θέλει εκείνα που έχουν πέσει στο έδαφος, τα λεγόμενα ασκάδια, αφού ξεραθούν, να ζεματιστούν σε νερό αρωματισμένο με μούρα μυρτιάς (μυρσινόκοκκους), φασκόμηλο, σχίνο και φύλλα δάφνης. Στη συνέχεια αποξηραίνονται πάλι.
Συνήθως σερβίρονται με καρύδια. Σε ορισμένα νησιά τα αποξηραμένα σύκα σερβίρονται σε αρραβώνες, σε άλλα νησιά ως επικήδειο κέρασμα μαζί με αμύγδαλα, ψωμί και κόλλυβα.
